Nieuws

Beste sponsors en vrienden van het project in Malandighi

Roosendaal, 12 juli, 2020.

Beste sponsors en vrienden van het project in Malandighi.

Eind mei stuurde manager Sandip Chatterjee ons de volgende informatie over de huidige situatie in Malandighi en India in het algemeen.

Zoals ook hier heeft de Corona-crisis in India hard toegeslagen en is het land in lockdown gegaan. Een Corona-crisis, die in India later startte dan hier in Nederland. Maar wel met een snelle toename van besmettingen, waardoor Sandip genoodzaakt werd om 100 kinderen naar huis te sturen, met een zakgeld van 1.500 roepies (20 euro), gesponsord door onze Deense zusterorganisatie ICWS. Het was beter geweest, als die kinderen op de campus hadden kunnen blijven, maar Sandip durfde dat risico niet te nemen, en waarschijnlijk terecht.

In India ging het openbaar vervoer plat, geen treinen of bussen meer, en er ontstond een soort volksverhuizing van 42 miljoen mensen, die werkloos werden (zonder uitkering) en toen wanhopig besloten om te voet naar huis en familie op het platteland te gaan, afhankelijk van water en rijst onderweg, gegeven door omwonenden. Sommigen zijn nóg onderweg: de afstand Kolkata naar het noorden van Bihar is gauw 1.200 km.

De lockdown van mei is vorige week opgehoogd naar een totale lockdown, dwz. dat wijken van Kolkata ook afzonderlijk zijn afgesloten en men de wijk niet meer kan verlaten.

In totaal zijn er op dit moment 49 kinderen, die zijn gebleven op de campus in Malandighi. Ook het twee jaar terug opgestarte schooltje is dicht. Enkele weken terug zijn Sandip en zijn medewerkers ook bezig geweest met geven van noodhulp (rijst en aardappelen) aan de allerarmsten en werklozen uit dorp en omgeving van Malandighi. Dit met toestemming van de Deense organisatie, die het algemeen budget voor de kinderen betaalt.

De kinderen op de campus verblijven ’s morgens een uurtje in de groententuin, wieden het onkruid, zien de natuur groeien en varen ook wel bij de opbrengst.

De groenten en het fruit op de campus zijn uiteraard niet zelfvoorzienend, maar wel educatief. Koksnoten, pompoenen, kalebas, watermeloen, mango, banaan, papaja, zwarte bessen, sterappels, ladies’finger (okra), jackfruit (nangka) en andere bladgroentes. Verder zijn op de campus kippen, eenden, emoes en koeien. De kinderen zijn dol op koeienmelk. Er wordt ook rijst gekweekt, niet voor consumptie, maar om onkruid tegen te gaan. Er wordt wel een soort geurige rijst gekweekt, die in een zoet nagerecht wordt verwerkt.

Sandip vertelt ook, dat deze zomer (die in India in april begint) geen echte zomer is, met minder (moesson) regen en het is ook veel kouder dan anders en alles in het veld groeit langzamer.

Op onze website (zie onderstaande link) zijn ook foto’s te zien, die een beeld geven van de moestuin, de campus, het uitdelen van aardappelen en rijst, etc.

Ik hoop U hiermee voldoende te hebben geïnformeerd en we houden U op de hoogte.

Uw voorzitter, Pieter de Nijs.

Via onderstaande link kunt u de foto's bekijken. Door op de door u gekozen foto te klikken, kunt u de foto vergroot weergeven. Door een extra klik wordt de foto extra vergroot.

http://childrenofdurgapur.nl/index.php/fotoboek-2